De moeder van de pupjes had het helaas niet gehaald en was niet ontwaakt uit de narcose.
Wij hadden toen een nestje met Duitse herders liggen van bijna 4 weken oud.
Wij twijfelden geen moment en vertelden tegen de dierenarts dat de pupjes maar zo snel mogelijk moesten komen.
Eenmaal hier aangekomen met de pupjes hebben we ze in een doosje bij onze Duitse Herder Abbygail gezet.
Abby kwam meteen uit haar werpkist om eens te kijken wat er in het doosje zo piepte en voorzichtig stak ze haar hoofd in het doosje en pakte er heel voorzichtig een pupje uit.
Ze legde het pupje in haar werpkist en gaf haar liefdevol een lik over het hoofd.
Ze beschouwde de pups direct als een van haar eigen het duurde dan ook niet zo lang voordat de rest van de pups ook in de werpkist lag. Voorzichtig drukte ze de pups tegen haar aan de pups hadden erge honger ze hadden immers nog niets gehad.
Gelukkig begonnen ze vrij vlot met drinken. De dagen erna lagen de pups er zo tevreden bij lekkere volle buikjes heerlijk om zo`n tevreden nest te zien, gelukkig waren de Duitse Herders al iets ouder en die begonnen al zelf met eten ze zijn iets eerder dan normaal onder hun moeder weggehaald dit omdat de Herders al behoorlijk groot waren en de Stafford pups nog zo klein we waren bang dat er misschien per ongeluk een Herderpupje op een Stafford pupje ging staan.
Ondertussen was ik steeds meer begaan met de Staffs totdat de dag kwam dat ze naar hun nieuwe eigenaren gingen ik wou eigenlijk ook wel zo`n hond een Staff een prachtig ras maar goed we hadden natuurlijk al Duitse Herders moesten we er dan nog wel een ras bij nemen. Na veel overleg moest het er dan toch van komen mijn eerste Staff we waren samen al bij een paar andere nestjes wezen kijken en bij de Ringerike kennel hebben we onze eerste Stafford gekocht.
We kwamen kijken en ik was meteen verkocht er waren drie pups waaruit we konden kiezen ik had in mijn gedachten al lang besloten welke het moest worden.
Tot dat mijn man zei; slaap er nog maar een nachtje over, u zult begrijpen dat ik op dat moment 5 kilo lood in elke schoen had zitten.
Gelukkig is het goed gekomen hij wou er gewoon zeker van zijn dat het allemaal goed was dus ik de volgende dag met m`n auto naar Hoofddorp gereden en de pup opgehaald.
De naam van de pup moest bijzonder zijn en ik besloot haar te vernoemen naar onze Duitse Herder die de Stafford pups had groot gebracht, Abbygail.
Zo zijn de Staffords in ons leven gekomen.